Alienated

شاید این وسط، همه این وقت، مشکل من و از من بوده؛ شاید این من بودم که حس شرم و عدم عزت نفسم رو به بقیه تعمیم می‌دادم. شاید این من بودم که همه‌ی حسای منفی‌مو با اینترکشن و ارتباطم با آدمایی که هیچ تقصیری تو بوجود اومدنشون نداشتن گره میزدم. شاید دیدن این که آدما زندگی‌شونو میکنن و هیچکی اینقدر از ریشه با خودش مشکل نداره منو از خودم و زندگیم و اینکه چرا نمیتونم مثل آدم زندگی‌مو بگذرونم بیشتر ناامید میکرد. شاید باید اول از همه چیز و همه کس ناامید میشدم تا بفهمم همچین خبری هم نیست و دستمو از یقه خودم بردارم. شاید.

پی‌نوشت: نمیدونم هنوز اینجا خونده میشه یا نه ولی خب سلام :)