145
Wednesday, 27 Dey 1402، 08:12 PM
وقتی میفهمی با نبودن و دوری کردن از آدما، با نادیده گرفتن غریزه و حس طبیعی آدم بودن و اجتماعی بودن، فرصت محبت کردن و محبت دیدن رو از خودت و بقیه گرفتی. که اگه میخواستی با تنهایی با غربت با ناامیدی از آدما کنار بیای راهش چیز دیگهای بود. که آدما همونقدر که بدن میتونن خوب باشن. که الکی همه چیو شلوغش کردی. که از تلافی غریبه بودن با خودت خواستی با آدما هم غریبه شی. که میشه تنها بود ولی از کسی دلخور نبود. که میشه دلخور شد ولی به دل نگرفت. که میشه با تنهایی کنار اومد و کسی رو دور نکرد. که میشه تنها بود لای جمع بدون حس طلبکاری.
- 02/10/27
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.